Krata
Coś się we mnie zatrzasnęło.
Nawet czuję jak obręcz żołądek ściska,
ale nie będę płakać, choć łzy mam
pod powiekami zatrzymane -
jaskrawości, świetlistości
i inne niezbadane zjawiska.
To coś, co się zatrzasnęło,
tam ma miejsce. Szczęka,
boli trochę i tylko chciałoby się
wyszorować
całą strefę, zanim zasieki jak należy
zapętam. Oczyścić, wypluć
skażone piękno tego świata. To coś,
co się zatrzasnęło. Ta kolczasta krata.
autor
cii_sza
Dodano: 2018-01-05 17:00:07
Ten wiersz przeczytano 1087 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Myślę, że nasze codzienne życie też napotyka takie
kraty
Pozdrawiam Halinko paa :)
Wesoły, przyrodniczy wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Dobry wiersz, myślę, że każdy z nas w życiu spotyka
takie kraty i czasem nie wie jak sobie z nimi
poradzić,
z pewnością warto patrzeć w jasne punkty, ale z
drugiej strony trudno nie zauważać tych mrocznych.
Dobrego wieczoru życzę Halinko :)
krata jeszcze nie taka straszna
bo przez okno choć nie wyjdziesz
lecz świeżego powietrza zakosztujesz gorsze są sztaby
sztaby mosiężne i dźwięczne które od górnie z wielkim
trzaskiem się nad tobą zamkną
i w ciemności zostawią w:)
Coś do Ci-szy dziś pisałem,
oczopląsów wnet dostałem.
"Miłość - klatka z kratami ze szczęścia."
- Claudia Cardinale.
Pozdrawiam Ci-szo w ciszy.
Pa Ewunia.
Piszę z telefonu i stąd te akademie;)))))))))
Też uważam że szkoda bo był takademia współczesna
pełna prawdy nawijka. No trudno. Jest jeszcze wiele
innych portali gdzie nie ma tego problemu. Tam
opublikuje.no i oczwiście drukiem:)))
świetny wiersz chciałbym tyle o nim napisać... lecz
napiszę tylko Halinko, że go czuję i to bardzo!
Szkoda,że poprzedni wiersz został usunięty :(
dziękuję, buziaki