Kropelka
Poszukiwanie...
Rozchylam szare chmury
zobaczyć chcę krainę szczęśliwości
majaczą jej kontury
już widzę ścieżkę wiedzie do miłości
Jak się tam dostać?
odnależć ciepło
odszukać postać
gdy coś uciekło
Wyciągam rękę proszę
losie nie musisz dawać mi kopniaki
tak dużo smutku znoszę
i wciąż niedobre zsyłasz dla mnie znaki
Czy mnie usłyszysz
mój czas ucieka
czy muszę mieć krzyż
za co ta męka
Tak mało mi potrzeba
okruszek słowa co prosto z serca jest
jak mała kromka chleba
serdeczny uśmiech i ciepły dobry gest
Czy to tak dużo
nic nie chcę więcej
wypijać z krużo
kropelkę szczęścia
człowieka..
autor
Zakochana w wietrze
Dodano: 2018-02-20 13:59:41
Ten wiersz przeczytano 951 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Bardzo, bardzo na tak.
Przyjemność!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony jak zawsze!
Ślicznie, pozdrawiam :)
Fajny, życiowy, refleksyjny wiersz o losie człowieka.
Może warto szczęściu szerzej otworzyć drzwi,
a ono tuż za progiem już czeka?
Pozdrawiam. Miłego wieczoru ;))
Pięknie.Pozdrawiam.
Kropelka czasem wystarczy :) Pozdrawiam serdecznie +++
Piękna, życiowa refleksja.
Pozdrawiam serdecznie :)
Kiedy coś szukasz i nie znajdujesz to się okropnie
przez to frustrujesz, a w poszukiwaniu prawdziwej
miłości to trzeba wiele mieć cierpliwości...
Bardzo ładny wiersz zarówno w treści jak i w formie.
Kropelka szczęścia to tak niewiele, a często wystarczy
:)
Pozdrawiam serdecznie :)
ładnie, życiowo i refleksyjnie...tak, to nie dużo:)
pozdrawiam serdecznie
Piękna ta kropelka szczęścia:)pozdrawiam cieplutko:)