Krzyk.

Spod powiek ukradkiem łza się wyłania,
Bolesna nadeszła godzina rozstania.
Ostatnie w błękit Twych oczu spojrzenie,
Dające duszy mej ukojenie.

Tak bardzo bym chciała przy Tobie zostać,
Lecz podły los każe nam się rozstać,
Jeszcze króciutki szczęścia łyk,
Zagłusza tłumiony w mej duszy krzyk.

Ona teraz woła o miłość,
Tęsknota wyraża swoją złośliwość.
Pociąg ruszył ku przeznaczeniu,
Czy sprostamy tej misji spełnieniu?

Pięć dni bez Ciebie bywa wiecznością,
Jednak wciąż czekam z ufnością,
Że Amor jeszcze nam posłodzi,
Trudy miłości tej wynagrodzi.

autor

OluŚ

Napisany: 2010-02-12 Dodano: 2010-02-12 23:06:46

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie