Do Pana A.

Najłatwiej odejść, tak wszystko zostawić,
Nie starać się nawet niczego naprawić.
Co jest tak ważne rzucić w kąt,
Wyjechać gdzieś daleko stąd.

Życie stawiało Ci różne wymogi,
Lecz Ty... wolałeś własne drogi...
Topiłeś smutki w wódki kieliszku,
Do kolegi z parku mówiłeś "braciszku".
Ciężko Ci było nawet z komórki,
Wykręcić numer do własnej córki.

Tak lata mijały, laba się skończyła.
Ukochana wódka organizm zniszczyła.
Cierpienie, leki, smutek dni wypełniały,
Pełnie tak młodego życia zabrały.

Może jednak trafisz na rajskie łąki zielone,
Ze skrzyni, gdzie różańcem dłonie splecione?

autor

OluŚ

Napisany: 2010-01-29 Dodano: 2010-01-29 22:33:40

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie