Ku przestrodze........
Sekundy, minuty, godziny
mijają wciąż nieubłagane
Powstałe na sercu rysy
wolniutko są czasem sklejane
Choć pamięć do wspomnień się garnie
dreszcz serce jeszcze przenika
To ślady boleści bieleją
a blizna powoli zanika
W pamięci wyryty obraz
ten wiatr który skończył czytanie
Nadzieją zaś pozostało
otwarte ciągle pytanie
Gdzie został sens nauk zapisany
w umyśle, czy w głębi serca
Bo serce pamięta na wieki
zaś umysł to zwykły szalbierca
Co zrobić by drogi nie zgubić
tak jasno i prosto wskazanej
By kiedyś po latach nie wspomnieć
daremny był trud .......zapomniałem
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.