Kumite

Gdy na macie
Walczę z przeciwnikiem,
W mojej głowie
Walczą ze sobą
Słabości i umiejętności.
Każdy mój cios
To triumf pewności siebie
I długich przygotowań.
Każdy celny atak przeciwnika
To punkty dla lęków i bólu.
Przeciwnik też czuje to co ja.
Przez wymianę szybkich ciosów
I mocnych kopnięć
Płyną nasze myśli.
Zwycięży ten,
Który pierwszy pokona samego siebie.
Nagłe natarcie niepewność
I już leżę powalony
Podstępnym rzutem,
Lecz wtem z kontratakiem
Ruszają opanowanie i nawyki,
Które pozwalają mi
Sięgnąć po zwycięstwo
Dzięki zaskakującej dźwigni,
Która łamię rękę przeciwnika
Wraz z jego wolą walki.
Sędzia kończy walkę na macie,
Kończy kumite w naszych głowach.

autor

jkc

Dodano: 2010-08-29 23:24:33

Ten wiersz przeczytano 2179 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Radosny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie