Kusiciel

proza

Minęło już parę lat odkąd dzielny rycerz Gwidon zabił smoka i uwolnił piękną księżniczkę. Teraz Gwidon rządził połową królestwa, a że stary król-teść chorował ostatnio poważnie, miał realne widoki i na drugą połowę. W życiu osobistym układało mu się równie pomyślnie. Po zamku biegało dwóch małych książąt. Jan miał cztery, a Paweł dwa lata. A księżniczka była znowu w ciąży. Mądra zielarka, która ją badała orzekła, że tym razem będzie to dziewczynka.
Pewnej czerwcowej nocy, kiedy Gwidon nie mógł zasnąć w swojej wspaniałej łożnicy, poszedł do niego jakiś nieznajomy.
- Kim jesteś i jak się dostałeś do mojej sypialni? – zapytał rycerz.
- Gdyby to nie był plagiat, odpowiedziałbym słowami Adwersarza: Jestem, który jestem. A dostać się mogę wszędzie. Taka moja natura.
- Po co przyszedłeś do mnie?
- Porozmawiać. Widzę, że nie możesz zasnąć. Do księżniczki też nie pójdziesz, bo mogłoby to zaszkodzić długo wyczekiwanej córce. Więc może rozmowa ze mną pomoże ci przetrwać tę noc.
- A o czym będziemy rozmawiać?
- O czym tylko zechcesz. Mogę ci opowiadać, co się na świecie dzieje, bo od ślubu nie opuściłeś tego zapyziałego królestwa i o niczym nie wiesz.
- O czym to niby miałbym wiedzieć?
- Choćby o tym, że w sąsiednim królestwie smok uwięził piękną księżniczkę.
- Ech, powalczyłoby się! Ale to już nie dla mnie. Smoka bym może i zabił, ale drugiej księżniczki nie poślubię. Religia mi tego zabrania.
- Wiem o tym. Tylko tak mówię, żeby zaspokoić twoją ciekawość. Zresztą księżniczka nie potrzebuje twojej pomocy. Słyszałem, że na smoka wybiera się rycerz Harald.
- Co? Ta pokraka? Biedna będzie księżniczka, jeśli mu się uda.
- Oj, nieładnie tak mówić o konkurencie.
- Jaki on tam dla mnie konkurent?
- Konkurent do sławy. Ludzie mówią, że ten smok jest znacznie groźniejszy od twojego. Więc jeśliby Haraldowi się udało, jego sława zapewne przyćmi twoją.
- No więc co mam zrobić?
- To, co nakazuje ci twój honor rycerski – „pomagać słabszym i uciśnionym nawet ryzykując własne życie”.
- Ale czy księżniczka nie będzie zawiedziona, gdy dowie się, że nie mogę jej pojąć?
- Dlaczego miałaby być zawiedziona? Powinna być szczęśliwa, że skończyła się jej niewola. A zresztą... Myślę, że tę sprawę dałoby się jakoś załatwić.
- Co masz na myśli?
- Zastanów się. Małżonka za parę dni urodzi ci piękną córkę. Ale przecież mamy sam środek średniowiecza. Czy myślisz, że kogoś by zdziwiło, gdyby umarła w połogu?
- Co ty mi proponujesz? Mam się zgodzić na śmierć jednej księżniczki, żeby ożenić się z drugą? Może brzydszą? Może gorszą w łóżku?
- Co za dziwne skrupuły? Pamiętaj o tym, że twoja żona mogłaby umrzeć w połogu i bez mojej interwencji. A jeśli chodzi o walory tamtej księżniczki – możesz je łatwo sprawdzić. Zamienię cię we wróbla i polecimy na smoczą wieżę. W środku cię odczaruję. I będziesz mógł całą noc z nią przegadać. Jeśli ci pozwoli na więcej, niż tylko rozmowa, to już nie moja sprawa. A decyzję podejmiesz jutro rano, po nocnej wizycie.
- Możesz to załatwić tak bez żadnych zobowiązań?! No to lecimy!!!

autor

jastrz

Napisany: 2022-09-28 Dodano: 2022-09-28 08:18:23

Ten wiersz przeczytano 1709 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie