„Mimozami jesień się zaczyna”

Tematem październikowych warsztatów recytatorskich jest „Mimozami jesień się zaczyna”. Napisałem na nie 3 wierszyki.

I

„Mimozami jesień się zaczyna” –
Śmieszne zdanie – przyznajcie – bo przecie
Te mimozy były. Przypominam,
I na wiosnę tu były, i w lecie.

Lubię las sopocki, moi złoci.
Bywa, chodzę na łąkę, gdzie brzozy,
Jakieś krzaki i kępa nawłoci...
(A to przecież jest rodzaj mimozy).

Ja jej liści często dotykałem
Dawno temu, kiedy byłem smykiem,
A te listki się zaraz cofały
I kuliły pod moim dotykiem.

Dziś tam bywam też. Co tydzień prawie,
Lecz nie nawłoć mnie ciągnie, kochani.
Na tej łące szukam grzybów w trawie,
Bo tam także lubią rosnąć kanie.



II

Tuwim rzekł: – „Mimozami jesień się zaczyna”.
A jeszcze babim latem pośród ściernisk gołych.
Już ostatnie pociągi stukając po szynach
Wiozą dzieci z wakacji do domów, do szkoły.

A w parkach już się sypią kasztany, żołędzie
I szyszki – duże długie i pękate małe.
Po co? Przecież wiadomo. Już wkrótce z nich będzie
Armia śmiesznych ludzików na nóżkach z zapałek.

I chociaż żal wakacji, które się skończyły,
To dzięki klapsom, berom, brzoskwiniom, kortlandom
I początek jesieni też może być miły,
Chyba, że polonistka wymyśli dyktando.



III

Zimny wiatr wieje wieczorami
I już na plażach coraz rzadziej.
Jesień nadchodzi z mimozami,
Z jabłkami i śliwkami w sadzie.

Choć rano z łóżka wstać nie chce się,
W południe bywa ciepło jeszcze.
Jesień przynosi grzyby w lesie
I uporczywe, smutne deszcze.

Jest coraz chłodniej, coraz szarzej,
Idą ulewy, dujawice,
Raptem się staje szczytem marzeń
Kominek, wieczór przy muzyce...

Bo jesień złotem tylko mami,
A tak naprawdę... szkoda gadać!
Zaczyna nam się mimozami,
Kończy pluchami listopada.

autor

jastrz

Napisany: 2022-09-26 Dodano: 2022-09-27 00:00:02

Ten wiersz przeczytano 1342 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie