LĄDEK-ZDRÓJ
zasypia miasto
przystrojone zachodem słońca
schodzi nad rzekę albo pnie się w górę
skrywa wysokie domy w dole
nad miastem góruje ratuszowa wieża
naznaczona smugą światła
w mgły firance prześwit księżyca
ukazał szczyty Złotych Gór
u ich stóp ledwie dostrzegalna szachownica
przecięta rzeką
Biała Lądecka
brnie przez niewielkie torfowiska
subtelnym szumem
budzi miasto o brzasku
Grażyna Elżbieta Fotek
Tak bym chciała tam powrócić.
Komentarze (68)
niby z nutką nostalgii ale takie ciepło przenika przez
te słowa :) Bardzo fajnie napisany wiersz o pięknym
miejscu :)
też bym chętnie to miejsce odwiedził pozdrawiam
ciepło z nutka nostalgii opisałaś miasto bliskie
twojemu sercu ...byłam tam na turnusie urocze miasto
pełne kwitnących magnolii pozdrawiam :-)))
Nigdy nie byłam w tym zakątku, ale Twój opis brzmi
zachęcająco :-)
Cudownie zachęcasz do odwiedzin uroczego miasta.
Pozdrawiam.:)
Dziękuję za przeczytanie wiersza i za linka. Miłego
dnia
Spacja w pierwszym zdaniu komentarza.
Chciałabyś tampowrócić? No to juz to zrobiłaś w swoim
wierszu. Podaję linka:
http://pl.wikipedia.org/wiki/L%C4%85dek-Zdr%C3%B3j
Oraz kopiuję go, by uniknąć szukania. Proszę:
"Lądek-Zdrój (niem. Landeck, od 1935 r. Bad
Landeck[1], czes. Landek) – miasto w woj.
dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, siedziba gminy
miejsko-wiejskiej Lądek-Zdrój. Położone w Sudetach
Wschodnich, w dolinie rzeki Białej Lądeckiej.
Według danych z 31 marca 2011 r. miasto miało 6 091
mieszkańców.[2]".
Ja w Twoim wierszu widzę góry. Oraz nieckę - kotlinę -
w której leży to urocze uzdrowisko. Naturalnie
wyczuwam, że opisałaś Lądek Zdrój o świcie. A jest
uroczy.
Pozdrawiam serdecznie.
Jurek