las
w zbłąkanym lasem
nastała ciemność i mrok
w oddali słychać pohukiwanie sowy
w odległym lesie kotłuje się szarość
odbijając lustrzane odbicie
skrywające mroczne tajemnice
odgłosem spojrzeń promień ognia unosi się
płoną liściaste drzewa i krzewy
echem duszy
odbijają się cienie przeznaczenia
unoszące się w dymie światła iskier
złowrogie kroki podążają ścieżkami
zagłuszając codzienność
autor
Kika88
Dodano: 2022-11-07 18:36:40
Ten wiersz przeczytano 1283 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Tak to jest, że nieraz w duszy czujemy pustkę i
musimy jeszcze na dodatek dźwigać swój krzyż.
Pozdrawiam ciepło.
Witam,
za tymi, którzy dostrzegli zawartą grozę w wersach -
/+/.
Uśmiech, pozdrowienia i podziękowania z pamięć.
Tajemniczo i mrocznie, jak przystało na ciemny las,
pozdrawiam serdecznie :)
Nie lubię kruków.
Rozdziobią nas.
Wiersz na pomyślenie.
Tajemniczo i trochę mrocznie. Ładny Wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Za @Krystek.
Mnie osobiście brakuje na początku wiersza przyimków.
Np.
w zbłąkanym lesie
nastała ciemność i mrok
w oddali słychać pohukiwanie sowy
w odległym lesie kotłuje się szarość
Pozdrawiam serdecznie.
Tajemniczy wiersz z dreszczykiem
dreszcz mnie przeszedł.
Wspaniałe oddałaś mroczną, tajemniczą atmosferę lęku i
zagrożenia. Czytałam z zaciekawieniem i podobaniem.
Udanego wieczoru i spokojnej nocki:)
Złowrogi jak jak moje wiersze.
Głos mój i szacun jest twój!!!
Dość mroczny i tajemniczy ten wiersz, udało Ci się
stworzyć klimat...