letnie noce...

Maki sadzone krwią,
księżyc we włosach mi siedzi
i trawy wysokie się rwą,
co wiatr w nich szelesty rzeźbi.

Krzyk po niebie przeleciał,
wronie skrzydła niebo kaleczą
i ta ciemność wokół,
wszeptana we mnie,
nutą przeklętą.

Wierzby i brzozy spłakane,
bo deszcz padał gwiazdami
i mgły zrozpaczone
jak fale,
opadały cicho
ku ziemi.

Noc wykwita mi na dłoniach
rysuje linie i kręgi,
kapie ze mnie światło
powoli,
bez czasu i głębi.

autor

LenaLaut

Napisany: 2014-11-23 Dodano: 2014-11-23 22:05:01

Ten wiersz przeczytano 1974 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie