Lipcowe zauroczenie
Z nocnych westchnień się zrodziłaś,
delikatna i nieśmiała.
Tchnieniem kwiatów poraziłaś,
jak konwalia śnieżnobiała.
W zorzę świtu oprawiona,
szybująca z motylami.
Z lipcowej nocy wyśniona,
powalałaś doznaniami.
Miłość to szepty słowika,
co na księżyc w głogu czeka.
To skoki pasikonika-
gdy przed ropuchą ucieka.
To pamięć tej pierwszej nocy,
na łące lśniącej od siana.
To płacz cierpiącej niemocy,
gdy cię szukałem kochana...
autor
Stumpy
Dodano: 2015-07-11 13:09:05
Ten wiersz przeczytano 664 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Piękna letnia miłość,niech trwa przez cały
rok.Pozdrawiam serdecznie:)
Wielokrotnie miłość jest mylona z zauroczeniem.
Pozdrawiam Strumpy.
piękna ta lipcowa miłość:)
Dlaczego miłość jest rodzaju żeńskiego? Przecież to
faceci szybciej się zakochują i o wiele częściej z jej
powodu popełniają samobójstwa... Od dziś niech miłość
będzie mężczyzną;-)
Pozdrawiam nieprzesadnie romantycznie;->
lipiec romantyzmem opływa, w zauroczeniu twarz swą
skrywa,,,pozdrawiam
Miłość to także niepozmywane naczynia i rachunki do
zapłacenia!
pozdrawiam i zapraszam
Piękne, romantyczne lipcowe klimaty:)
Ślicznie :)
pięknie ....szkoda mówić lato lipiec i wspomnienia:-)
pozdrawiam
Piękny wiersz. Pozdrawiam CIEPLUTKO: )
Ta ciągła tęsknota...
Oby było tak piękne dla obojga.
Słodko o miłości ....ach mi się westchnęło z tęsknoty
za kimś ....
Nie ma większego skarbu
nad wartość dnia...