List do złego wilka
Gdy myślę o Tobie i o dawnej
przeszłości,
Napełnia mnie smutek i ataki złości,
I gniew ten może nieuzasadniony,
Jest tu potrzebny, a wręcz zamierzony.
Gdy przypomniałam sobie Twą duszę i
ciało,
To nawet rymów się tworzyć nie chciało!
Ale napisze tych słów prostych kilka
I sklecę te rymy, by udowodnić, że masz
duszę wilka!
Pożarłeś moje serce jak białą owieczkę,
Zatrułeś świat kłamstwami jak las
odchodami,
I chciałeś pomyśleć gdzie jeszcze owcy
kolor biały
Lecz tego nie zrobisz, bo wilki nie
myślą,
Choć myśleć by chciały!
I nad tym polega ma wyższość nad Tobą, Ty
jesteś zwierzęciem a ja jestem osobą!
I gdybym miała powiedzieć cztery słowa,
brzmiały by one „ żałosny wilk, nie
osoba!”
Na końcu listu cenna myśl dla czytelnika.
Wilk zjadł moje serce ja zabiłam wilka!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.