,Los dał Ci szanse

Przechadzała sie brzegiem morza patrzyła w szara otchłan czasu .Widziała szklane fale nieba.Zawirowane tchnienie wiatru rozwiewało jej kosmyki włosow.Zburozne morze,fale uderzały mocno o piasek ,obmywajac jej delikatne stopy ,tym samym chlapiac powabna sukienke .Obserwowała lazurowy zachod słonca .Mala czarna mewa kroczyla obok niej dajac znak od Boga .Wszyscy szargali jej miłoscia ,dobrocia ktora dazyła otoczenie .Miala juz dosc nadzieji ,refleksji ,niestabilnosci tego strasznego zycia .Zachmurzyło sie ,zaczelo padac.A ona tak długo mokła na deszczu ze zateskniła za sloncem .Zasłaniajac dłonmi twarz i cicho łkajac usłyszala szybkie kroki.Odwrociła głowe.
Nagle poczuła jak małe pulchne raczki ocieraja jej łzy ,koja swoja obecnoscia jak balsam ,iZnow powracaja marzenia ... Chce mu podziekowac ale odchodzi .Gdzies daleko słyszy wyrazne słowa ,,Bog Cie kocha " Znika Anioł wiecznosci .Slady przeszłosci wypełniaja kamienie .Sa nimi ludzie ,kazdy inny a zarazem tak bardzo wyjatkowy .Kazdy z nich szuka bratnije duszy ,bliskijej osoby zapisanej mu w ksiedze przeznaczenia .Ona kroczy dalej przez zycie z poczuciem wartosci .Choc czasem spotykaja ja zmartwienia wciaz wierzy .Nie prowokuje smierci.Od tej pory wie ze uczucie i nadzieja nie umiera ,przetrwa chco zabrane bedzie wszystko...

autor

Włoczykij

Dodano: 2007-01-18 17:06:05

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie