z lotu ptaka

pamietając....was wszystkich....

nie ma wytłumaczenia
brak tak i nie znaczenia
bez słów czasem zasypiam
a budzi mnie martwa cisza....

kołysząc wśród fal przestrzeni
podąrzam za śladem cieni
i krąże krąże w ukryciu
przyglądam się swemu życiu....


i widzę ciebie
smutna twa twarz
oblicze grozy przestraszone odbiciem...

niby szaleństwo..
niby rozpacz.....

nad czyim płaczesz utraconym życiem...?


i garstkę ziemi w dłoni masz...
pochylasz się i rzucasz ................................
.......................w mą twarz..........

i wszystko snem...

autor

loken

Dodano: 2007-12-06 23:40:09

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie