Ludzkie serce - zaduma
Już dzień bliski zachodu
i słońce gaśnie spokojem nieba
błękitna cisza zapada
odetchnęły serca
Patrzę na horyzont
którym jutro podążać będę
Nie wierzę tylko w pioruny
grad i błyskawice
Wierzę w poezję miłość
nieśmiertelność
w uśmiech kwitnący
jak kwiaty
których każdego dnia jest więcej
i zrywać je naręczami
by obdarować nimi
ludzkie serce.
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2014-06-28 06:59:51
Ten wiersz przeczytano 2445 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (74)
Skąd ja to znam, bo też tak mam i odczuwam to samo.
Pozdrawiam:))
dawanie jest przyjemne a kiedy dobro do nas wraca daje
poczucie spełnienia, pozdrawiam Grażynko:)
Dziękuję bardzo za odwiedziny, Kasiorek, Justynie, BJ,
Joasiu i Basiu. Pozdrawiam serdecznie.
Rozdawajmy uśmiechy, przecież to nic nie kosztuje
:)Nawet najbardziej zatwardziałe serce zmięknie pod
wpływem szczerego uśmiechu...ja w to wierzę :)))
Bardzo ładny wiersz Pani Grażynko. Pozdrawiam :)
Trzeba mieć serce by nim kochać i być kochanym,
pozdrawiam.
Piękny wiersz.Pozdrawiam :)
Z treści wiersza emancypuje ciepło i wrażliwość Pani
osobowości. Pozdrawiam
Uśmiech mimo wszystko:)
Pozdrawiam Cię Grażynko:)
Dziękuję bardzo Bolesławie za pamięć. Pozdrawiam.
Grazynka to potrafi,pozdrawiam pięknie
Dziękuję bardzo Broniu.
Pozdrawiam Siostry.
Prześlicznie Grażynko. Serdeczne pozdrowienie dla
Ciebie.
Bardzo motywujące spojrzenie na ludzkie serca.
Pozdrawiam serdecznie.
Dajno bardzo Cię rozumiem. Też tak nie raz czuję. Zło
niestety dominuje. Dziękuję za wizytę Tobie, TES.
Dorotek, Marylko.
Dobrej nocy.
Budujące słowa, wprawiają w wiarę, że świat jest bez
skazy i taki piękny. I niech tak będzie, bo zło samo
dotyka. Pozdrawiam bardzo serdecznie i miło. :)