Mądre uczą
nie dają się podrzeć
wyrzucić czy spalić
wczoraj raniły
świeżą ostrością
dziś przybrały
łagodny kształt
co zwiastują jutro
gdy zmieniany ich sens
to smutek i złość
to znów radość i szczęście
niewygodne paraliżują
krajobrazy szczęścia
nabierają nowych znaczeń
nasilają fałdy
wzburzonych wyobrażeń
naucz się dostrzegać
meandry ludzkich uczuć
a później wypuszczaj
właściwe brzmienia
autor
@Najka@
Dodano: 2022-09-09 14:30:14
Ten wiersz przeczytano 1158 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Wzburzone wyobrażenia, wiem coś o tym.
Tak to "chodzi".
Wszystkiego fajnego :)
często perfidia w naszym życiu gości
gdyż takie losu są przewrotne sztuczki
Kasię kręciły babcine mądrości
A Katarzynę filuterność wnuczki.
Pozdrawiam Piękna z uśmiechem:))))
Meandry. Można się w nich zagubić. Meandry to nic
dobrego. Oczywiście należy je dostrzegać i poznawać i
jeśli jest to możliwe prostować jak ścieżki.
Pozdrawiam Piękna z uśmiechem:))
Bardzo ciekawie napisany wiersz. Refleksja wskakuje
samo przesłania. Ale jak trudno jest zastosować to
praktycznie.
Czasami niestety brakuje nam tego taktu w owym
postępowaniu.
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam
Marek
Dziękuję ślicznie następnym komentującym.
Mądre przesłanie Najko. Jestem za.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nie jest to takie proste.. Podoba się bardzo.
Pozdrawiam :)
Z podobaniem. Więc pozdrawiam i głos zostawiam ;) +++
Bardzo mi się ta refleksja podoba, tylko... No,
właśnie... Patrz koment Amaroka :)
Pozdrawiam serdecznie, Najko :)
Dobry refleksyjny wiersz
Pozdrawiam
Żeby to było takie proste...
Dzięki serdeczne wszystkim.
Witaj Najko:)
Mądrego to warto posłuchać ale człowiek jest jednak
przekorny:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Słowa ranią...
Emocje ludzkie są trudne czasami do zrozumienia.
Empatia jest podstawą ludzkich relacji.
Bardzo piękny refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie