Mamidło

Ładny wiersz z dobrą puentą.
Zaimki osobowe w wierszach piszemy z małej litery.
Pozdrawiam:)

Rzeczywiście, wiersz pełen refleksji jak i również
rozbudzający wyobraźnię. Podoba się:) Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)

Przepraszam i zrozumiałam, że Autorka sobie nie życzy.
Nigdy nie narzucałam nikomu swojej wersji.
Naprowadzanie to całkiem inna rzecz i takie praktyki
my piszący i chcący się czegoś nauczyć bardzo sobie
cenimy. Ale Autor ma zawsze prawo wyboru i ja go z
pewnością uszanuję:)

Całkowicie jestem z Tobą monisio.Ty piszesz wiersz,
wiesz co piszesz a ktoś chce narzucić Ci formę i styl
pisania. To nie jest klasówka żeby ktoś poprawiał i
przestawiał Twoje myśli, tym bardziej,że sama popełnia
błąd pisząc w swojej wersji słowo - Ciebie z dużej
litery chociaż w wierszach piszemy z małej.Pozdrawiam
monisiu.

Mi sie podoba :) pozdrawiam

Doceniam zaangażowanie w komentarz ale nie rozumiem,
bo zapewne ma Pani większe doświadczenie niż ja i w to
nie śmiem wątpić, ale to tym bardziej mnie dziwi takie
podejście. Ja wiem, że coś się możepododbać a coś nie
ale żeby redagować czyjś wiersz? To nie matura, że
tworzymy pod klucz. Mało tego, nie wiadomo mi nic o
tym, żeby bej wyznaczał jakieś normy. Ja tam czuje i
ten wiersz już był nie raz przeze mnie zmianiany i
taki ma być jego wyraz nawet jakby był najgorszym na
świecie zlepkiem słów i obrazą interpunkcji i
gramatyki.
Proszę nie traktowac tego ososbiście po prostu mnie to
poruszyło, bo poczułam jakby ktoś na siłę grzebał mi w
głowie.
Dziękuję za odwiedzenie mojej strony i polecam inne
wiersze może bradziej przypadną do gustu ale już bez
redagowania proszę.

dobry wiersz Monika ,warto skorzystać z życzliwych rad
Celinki Pozdrawiam:))

Witaj Monisia. Ciekawy temat i wiersz prawie zjadliwy.
Przerób ten wiersz, bo go przegadujesz i traci na
wymowie. Ja czytam go mniej więcej tak:
Zachwyciłam się światem bez wad
usłyszałam szczerość z ludzkich ust
zobaczyłam prawdę lekką jak wiatr.

A potem spotkałam Ciebie
w prawdziwym wydaniu...
i poczułam, że ten świat
tak nie do końca...
że to nazbyt odrealnione,

Potem zadzwonił budzik,
i jak zwykle -
nie tylko myśli spóźnione.
Jednak to Ty najlepiej wiesz, co chciałaś powiedzieć.
Pozdrawiam :)))