Mamo

Mamo

Odeszłaś tak cicho,
nie mówiąc nic nikomu
Tylko białe frezje
pozostały na progu

Cisza w korytarzu,
śmiech się pustką odbija
Znicze na cmentarzu
i samotność, co zabija...

Utkałaś mi z żalu
poranek bez słońca,
zabrałaś ze sobą radości blask
Tęsknota trwać będzie bez końca,
każdego dnia tak bardzo
ciebie brak...

Zgasłaś tak nagle,
nie mówiąc do widzenia
A tu runęło niebo
i rozmyła się ziemia

Zostały szepty w ścianach,
wyblakłe fotografie
I serce wciąż rozdarte,
posklejać go nie potrafię...

M.G. 12.03.2012-12.03.2021

autor

lilitH

Napisany: 2021-03-12 Dodano: 2021-03-12 15:53:26

Ten wiersz przeczytano 1144 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie