Mech - Przewodnik
Ten mech... taka roślinka mała.
Ale jakże jest silna i doskonała.
Towarzyszy różnym grzybom,
Człowiekowi, a także drzewom.
Ten mech... jest mięciutki jak puch.
Odgniata się na nim każdy ruch.
Podczas każdego naszego spaceru
Jest bratem wyznaczonego celu.
Ten mech... wiosną i latem zielony.
Ściele się pięknie niczym strzyżony.
Rośnie sobie cichuteńko w lesie
Wilgoć zbiera i w okolicy niesie.
Przyjacielu, kiedy zabłądzisz w drodze
Spoglądaj na miejsca zacienione srodze.
Kiedy promieni słońca nie będzie widać,
Mech północ będzie ci pokazywać.
Patrzeć na kamienie i drzewa trzeba
Jeżeli będzie taka pilna potrzeba.
On stanie się twoim przewodnikiem.
Idź wtedy za zielonym wskaźnikiem.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2014-05-30 09:24:58
Ten wiersz przeczytano 2478 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Coś dla mnie, bo ja zero orientacji w terenie:)
no ładnie, Joanno teraz dużo wiem o mchu:) miłego
Ładny wiersz ciekawie o mchu:) Pozdrawiam serdecznie
Arabello, bardzo mi miło - też należałam do
harcerstwa. Pozdrawiam wszystkich.
mądry wiersz, pozdrawiam
drogowskazem jest napewno to jeszcze z harcerstwa
wiem, że rośnie po północnej stronie, pozdrawiam
serdecznie
Bardzo mądry i ciekawy wiersz, znowu wiem coś
nowego... Dziękuję i pozdrawiam :))
mech kojarzy mi się z miękkim puszystym zielonym
dywanem:)pozdrawiam
witaj,przeniosłaś mnie w piekne miejsce,pozdrawiam
Ciekawie o mchu, ktory lubie:)#
Pozdrawiam, Joanno:)