Medytacje II
tracisz formę prawdo
heban przepasał słowa
piaskiem w oczy
* * *
wczoraj przychylność
dzisiaj drugie ego
teraz jesteśmy obcy dla nas
* * *
przenikać wzgórza
wilgotnej skóry krajobrazy
i świat stoi w miejscu
* * *
marzeń dźwięk błąka się
przez wilgotne uliczki
aromat kawy łaskocze
* * *
myślami z tobą
pod tym samym niebem
lata świetlne oddaleni
* * *
stare oczy
na twojej twarzy młodej
u mnie odwrotnie
* * *
są jeszcze miejsca
ciszy bez słów gdzie
kwitną rzadkie kwiaty
©, 04.10.2013
Komentarze (20)
Waldi1, dziękuję i cieszę się Twoim podobanie!
Wiktorze, to mały wycinek moich miniatur, jakie
ukazały się już dawno w „Zeszytach Poetyckich”.
Prywatne egzystencjalne „kuksańce” ostatnich lat
wstrzymały bieg wielu ofert i moich projektów. Czasem
dobrze jest wiedzieć, czemu/komu przysługuje absolutne
pierwszeństwo. Co nie stoi na drodze temu, aby dzielić
się swoim słowem. Dziękuję Ci serdecznie za wizytę u
mnie. Pozdrawiam ciepło. ☀️
skłaniam się ku wszystkim ...
Dla mnie - najlepsze dwie ostatnie. Wszystkie wymagają
skupienia, ale - te wymienione są świetne.
Wando, dziękuję Ci za czytanie. :D
Ciekawe. Dla mnie szczególnie wzgórza i stare oczy.
Pietras serdeczne dzięki za wizytę i
pozostawiony ślad. Miłego wieczoru.☀️
A ja sobie wypatrzyłem oczy, nad wyraz dojrzałe, u
małolatki, takie przygaszone, bez wyrazu i drugie, u
starszej pani, w których chochliki grały w berka, jak
za młodych lat.
Sławku, spostrzegłeś dobrze, jest kilka metafor
dopełniaczowych i inwersji w tym małym wycinku dość
dawno już opublikowanych w innym miejscu ekfraz.
W skondensowanych obrazach nie ma miejsca na gadulstwo
— co oznacza jednocześnie, że trzeba się zdecydować,
po jakie ze środków stylistycznych sięgamy i dobrze
zastanowić się, czy mają uzasadnienie. Na każdy zarzut
o metafory dopełniaczowe i inwersje mogę odpowiedzieć,
że w ich doborze chodzi przede wszystkim o proporcje i
dalszy sztafaż. Ta, którą przytaczasz, jest faktycznie
trochę prześwietlona i nie muszę zadawać sobie
pytania, czy dzisiaj tak samo bym jej użyła. To samo
odnośnie do inwersji. Kiedy krytykuję te środki
stylistyczne u innych, nie chodzi mi o to, że
inwersje, metafory dopełniaczowe, nadmiar epitetów,
kalki itd. są środkami zakazanymi — tylko o to, że jak
każdy środek poetycki, należy używać ich z sensem i z
wyczuciem. To fakt, że przez lata właśnie one były
nagminnie nadużywane w liryce, wpisał je w końcu na
listę „środków podejrzanych”. Mój wniosek: Używać, ale
z umiarem, z dużym wyczuciem — co chcę powiedzieć,
metafory dopełniaczowe, inwersje, epitety, kalki — to
wszystko formy jak najbardziej dopuszczalne, tyle że
ryzykowne — trzeba z nimi ostrożnie i ważne, by nie
poprzez nie, ale poprzez proste słowa nadać całości
utworu charakterystyczny wydźwięk cech poezji.
Dziękuję za rewizytę i za zostawiony ślad.
Serdeczności ślę.
Cisza jest rzadkim kwiatem.
Myślami z Tobą, ale nie ma odwrót.
Poeta jest obcy wierszopisarzowi, chociaż to jedna
inta sama osoba. Ten pierwszy sądzi, że pisze poezję,
ten drugi jest realistą.
Uwaga! „marzeń dźwięk” to inwersja.
Droga Osso, niewykluczone, że rozmowy z „obrazami”
świadczą o mojej odmienności. Proszę o akceptację.
Dziękuję za odwiedziny bondynko... i ☀️życzę!
nalazłam, znajduję coś dla siebie, czytam na dzień
dobry i jest fajnie-:)
Pozdrawiam i słońca, słońca...
loka, serdecznie dziękuję za lekturę i ☀️niedzieli Ci
rzyczę...
Wszystkie bardzo mądre i ciekawe.Pozdrawiam.
tańcząca z wiatrem, mily, dziękuję Wam serdecznie za
wizytę, zostawiony ślad i życzę pięknej słonecznej
niedzieli...☀️
Ciekawie o nadziejach i rozczarowaniach.
Pozdrawiam :)