Melancholii czas
Nocą gdy bezsenność tuli
i w dzień co życie gna,
nie ma miejsca na słowo czułe,
za oknem szary świat.
We wspomnieniach radość mieszka,
uśmiech gdzieś w kącie śpi,
w sercu skryte marzenia
męczą się i pragną wyjść.
Z myślami walkę toczę,
ubrana w nadziei płaszcz,
wiara nadciąga z pomocą,
a dusza walca gra.
Na parkiecie marzeń tańczę,
pokonując melancholii czas,
w przyszłość
jak w słodkie pomarańcze
- płynę...
Chcę poznać szczęścia smak.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2014-07-09 17:59:23
Ten wiersz przeczytano 2199 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Obraz walki z melancholią poprzez nadzieję i wiarę w
lepsze jutro, podkreśla determinację autorki do
pokonywania trudności życiowych i poszukiwania
szczęścia.
(+)
Bezsenność, która rodzi tak piękną melancholię,
doskonale ujęta.
Początek wiersz dość smutna, z bezsennością i
wspomnieniami w tle, ale na końcu pojawia się nadzieja
i chęć na spełnianie marzeń, cieszy mnie ten optymizm
i nadzieja, ładny, melancholijny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Taniec w szczęściu, słodycz miłosci, wiara w duszy -
takie są nasze pragnienia - niech więc się spełnią
tęsknoty, a nadzieja budzi nas każdego poranka.
Pozdrawiam:)
Piękna melancholia, słodki jest smak szczęścia,
pozdrawiam ciepło.
Slodkie pomarancze tylko takie wybieram, one tak
pachna ....
i kusza zapachem
To beznadzieja każe nam patrzeć wstecz. Nadzieja to
przyszłość i w niej upatruj szczęścia.
Bardzo osobisty wiersz.
Warto mieć marzenia,mam nadzieję,
że czekają spełnienia :)
Pozdrawiam serdecznie:)
Droga Isanko, bardzo dziękuję, że Byłaś i Jesteś ze
mną w trudnych chwilach, za pozytywne oceny moich
wierszy i zawsze życzliwe komentarze. Pozdrawiam
Ciebie bardzo serdecznie i kłaniam się Sercu Twojemu w
każdym czasie. Dziękuje że Jesteś Serce. Bóg Ci Zapłać
i Szczęść Boże na każdy dzień...
-Z myślami walkę toczę,
ubrana w nadziei płaszcz,- Z nadzieją i marzeniami
wiele można zdziałać, daj im folgę dodam za jaro 37 .
Dobrego dnia ,Pozdrawiam
Tak jest. Daj się porwać marzeniom . Pozdrawiam i
dziękuję za wizytę u mnie :-)
Piękny "motyl" miłosnej tęsknoty.Wzruszyłaś mnie
bardzo,...tak, masz rację, tak właśnie serce rwie się
do lotu ku miłości, lecz ta osoba którą kochamy jest
niestety "ślepa".Sny, marzenia i nadzieja
pozostaje...A ból? już go nie czuć, czyż nie prawda?
Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Też lubię wspominać co miłe... Pozdrawiam cieplutko :D
Melancholia, któż by jej smaku nie poznał? Każdy,
dobrze zna ten stan. Bardzo dobra refleksja.
Pozdrawiam Isano
Uwolnij je Isano.. a poprowadzą do wspaniałego tańca..