Meritum
na języku
topnieje biały płatek
w rękach kilka lat więcej
za kołnierzem
już dziad
na kolanach
w ogrodzie
rozpoznaje młodość
zaszczepioną w drzewku jabłoni
autor
Vagirio
Dodano: 2008-11-11 22:32:04
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
starzejemy się od chwili narodzin,patrząc codziennie w
lustro jakoś tego nie dostrzegamy,tylko czasem wpadamy
w taką zadumę jak to napisałeś w swoim wierszu i
widzimy przemijający czas...jestem na tak
ciekawe podejście do przemijania +
Takie jest zycie. Szukamy milosci wszedzie. Ciekawy
wiersz.
Ciekawe spojrzenie na życie. Podoba mi się
Swietna miniaturka. Mija czas, starzejemy się każdego
dnia. Warto o tym pamiętać. Warto zaszczepić młodość.
Dzięki.
Na Tak+