Mgła
mgło serdeczna idziesz w Świat
niesiesz miłość piękny dar
gdy opadasz na naszą Ziemię
rośisz wszystko która jesteś istnieniem
pijesz każda łzę tej soli
a nagrobek lekka Ziemia
twoje słowa tu pozostaną
jak ta cegła wmurowana
dom powstanie duże okna
taras życia to luft pieca
grzejesz miłość ciepłej dłoni
drzewa liście są jak ogień
woda ogień gasi pozar
a sikawka to Wielkanoc
kwiat na ziemi się rozwinie
lilja twoja garczki myje
Komentarze (7)
;)
Woda jest niezbędna do życia, a mgła
często się pojawia w listopadzie,
wiersz ma swój klimat.
Dobrego dnia życzę :)
Ładnie. Nadzieja i miłość to bardzo wiele gdy je mamy.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie o mgle.Teraz jesienią wiszą jej całe płachty.
Nawet jest uroczo. Pozdrawiam.
Dzisiaj o poranku zapatrzyłam się na mgłę za oknem, to
zawsze jest mroczny i tajemniczy widok, który budzi
niepokój...pozdrawiam ciepło
zostawiam serdeczność
Krysiu
:)