Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

miało być pięknie




lepszy czas w zasięgu dłoni
magia nocy
marzeniami odpływa

szarość poranka
zmęczenie życiem
cisza wszechobecna
męczy
już nie kusi

ciała zachwianie
zamknięte hałasem
spadających butelek
dusza
rozbite szkło

to codzienność
zamknięte radości karty
otwarte rany
brak sił by się podnieść

autor

Jacbud

Dodano: 2010-02-16 07:05:53
Ten wiersz przeczytano 495 razy
Oddanych głosów: 10
Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (7)

mariat mariat

rozbite szkło czy porcelana - na sercu jednakoż rana,
gorzkie życie.

lauren lauren

co by cię podniosło na skrzydłach ;> życzę ci byś
znalazła na to pytanie odpowiedź, pozdrawiam ;)

Kryha Kryha

To na razie spróbuj swoje rany wylizywać, pisząc
wiersze, a nie tylko jeden na zachętę. Chyba ze
zmieniłeś sobie nicka i zbierasz głosy, też niezły
sposób, ale tu trzeba cierpliwości, szkoda że ja
takiej nie mam i dlatego tracę piórko po piórku.

TES TES

Epitafium dla butelki

Kiedy była pełna
Wszyscy ją kochali
Jak ją opróżnili
To ją porzucili.

TES

Iwona_Mościcka Iwona_Mościcka

Wiersz jest dobry, oddaje życiową prawdę...
Refleksyjny, przemyślany, bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam.

Ninoczka Ninoczka

/dusza jak rozbite szkło/ - hmmm. Podoba się.

Jacbud Jacbud

A mogło być...pięknie. No cóż, nie zawsze jest jak
chcemy i bywają sprawy, rzeczy, problemy, na które nie
mamy wpływu.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »