mijanie

Jeśli mogłabym zamknąć w dłoniach
Wszechświat stałbyś się wszystkim
na gruzach niczego

I jeśli rozumiem sens minionego stulecia
zamieniłabym bez ciebie w pył mikrokosmos
na rzecz buntu o majowy brzask

Póki czas drży wstecz niespokojny
bądźmy oddechem na drodze w świat
rannej mijalni przekazem

Niech trwoni się chwila niech trwa
mróz zimy by przypominał ostatni
wrzask stopiony żarem mojego żalu

Za nami kryształ marzeń zupełnych przed nami
płomień zgasłego ogniska w nocnej chwili
wiary niewiary hartu ducha

Ucieka więc dawny świat
rytmem drżenia palców o stół

I choć nigdy nie chciałam tego mówić...

autor

Zlosnidlo

Napisany: 2012-05-09 Dodano: 2012-05-09 13:09:35

Ten wiersz przeczytano 350 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie