milczenie dzieciństwa

opisałam w wierszu los bardzo młodej dziewczyny,wcielając się w jej postać.

Noc włączyła światła na niebie
z łzawym uśmiechem
drżąca z trwogi szukałam
schronienia
a ty,za jednego dukata
jak pisklę bez skrzydeł
oddałeś mnie
dla lodowego świata obojętności.

Nie było manny i miłości,
wśród tłumu powodzi?
nie spotkałam jednego człowieka
a czas kaleczył duszę
i gwoździe wbijał w ciało,

w wirze piaskowej burzy na pustyni..
nie mając mocy nad wiatrem
zobaczyłam, oczami duszy
na klęczkach
idę do słońca i człowieka
zanim przerwie bieg


tętniąca krew
i zapanuje milczenie
za dębowymi drzwiami.

M.K

autor

m.m

Dodano: 2011-06-27 08:45:11

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie