Miłośc

Deszcz nie pozwolił mi płakać,
Ty nie pozwoliłeś się śmiać,
Wyżej chmur nie mogłam skakać,
ciągle w smutku muszę trwać.
I tylko przez jeden pocałunek
w nocy wciąż budzę się,
on był jak nieszczęsny trunek,
już nic przez serce się nie otrze.
Ciągle tylko padał deszcz będzie
słońce z zza chmur się nie wyłoni
szarość roztrwoni się wszędzie.
A Ty będziesz miał wszystko jak na dłoni...
Patrząc jak wszystko gaśnie,
ty miałeś satysfakcje.
czekałam aż rzut miłości trzaśnie,
inni mięli po prostu rację.
Ja ich jak zwykle nie słuchałam
więc teraz deszcz się odpłaca,
najmniejszej kropli szukałam.
Moje serce się nie wzbogaca...
Poniżyłam się, spadłam a dno,
zakochałam się...

autor

spoezjowana

Napisany: 2010-03-09 Dodano: 2010-03-09 18:49:44

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie