Milosc swoje żądło ma
milosc
To noc budzi sie do zycia
dzien do snu poklada sie za dnia
juz marzenia sennie zakradaja sie do snu
jak ćma
a w sercu nosimy wrzask
nosimy blask
i nicosc
ciszy nicosc co wieki trwa
a w sercu pszczół rój
miód po scianach milosci gna
niech cie to wszystko nie zmyli
bo milosc swoje żądło ma ....
autor
tayko
Dodano: 2018-11-01 22:05:22
Ten wiersz przeczytano 712 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Miłość raz piękna jak ze snów, raz okrutna.
Pozdrawiam!
Zawsze to powtarzam...
No ma i bardzo bolesne