Moc truchleje
Wiersz z szufladki...
Wystarczy obrus, pierwsza gwiazdka
na niebie, aby radość zbudzić.
I tylko cierpki smak opłatka,
żeby utracić wiarę w ludzi.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2024-03-03 11:26:06
Ten wiersz przeczytano 3205 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
Dziękuję, Halszko :)
Tak dużo i tak zarazem mało potrzebujemy do szczęścia,
które łatwo zburzyć.
Człowiekowi potrzebmy jest do życia drugi człowiek.
Dziękuję, Irisku :)
Święta Wielkanocne tuż tuż
Pozdrawiam cieplutko Zosiu
Miłego wieczoru dla Wszystkich.
Do jutra :)
Bielko, Tereniu
dziękuję :)
Nel-ko, dziękuję serdecznie :)
Dziękuję Ci Zosiu za wszystkie komentarze i wizyty pod
moimi wierszami. Nie do końca wiem, czy rzeczywiście
bej zniknie, ale gdyby się tak stało, to chciałabym
żebyś wiedziała, że jesteś jedną z moich ulubionych
autorek, bliską mojemu sercu.
Ciekawe, choć Wielkanoc przed nami, ale rzeczywiście
...niewiele nam potrzeba...Ważne, że istniejemy nadal
więc się cieszmy, uściski :)
Cieszmy się z małych rzeczy. Później więcej posiedzę,
na stronie.
Bardzo Ci dziękuję, że byłaś:)
Pozdrawiam:)
Dziękuję, Weno :)
Msz, opłatek ma smak Miłosierdzia Bożego :)
Choć świąteczna miniaturka nie na czasie, podoba się i
to bardzo :)
Dziękuję, Norbercie :)
Moc truchleje, diabeł śmieje,
co się dzieje, co się dzieje?
Mało słów a ileż treści w tym pięknym mini się mieści.
Serdecznie pozdrawiam Zosiu życząc udanego dnia i
całego weekendu :)
No cóż... znam go na pamięć.
Miłego dnia, Lariso :)
Zosiu, w tym wierszu jest tyle subtelnych emocji i
głębi, że trudno do niego nie wracać.
Serdeczności i dużo słońca dzisiaj!