W moim śnie...

W moim śnie, ciągle Cię widzę,
Nie krzyczysz już prosto w moja twarz,
W moim śnie już z Ciebie nie szydzę,
Patrzę w Twą duszę – Co Ty w niej masz?

Pragnę Cię bardziej niż myśliwy skór
I trofeów, zdobiących ramy na ścianach życia,
Twoja dusza jedyna i głęboka jak uczuć wór,
Codziennie we śnie paląc piekielnym ogniem mnie wzrusza...

Ciągle tkwię zawieszony w moim śnie,
Skulony, bezbronny w Twych ramionach,
Uwięziony Twą miłością w Twoich skrzydłach jednostajnie tkwię,
Pytam Boga, mimo strachu – Kiedy skonam?

Ciągle czuje Twój ból poprzez serce, mózgu neurony,
Poddaję się słysząc Twój płacz bezszelestny uchem swej duszy,
Straciłem Cię i mój sen, ze świtem, gdy wstałem znużony,
Pękło me serce rozlewając uczucia, śmierć miłości lodem źrenice kruszy...

Zawieszony w niewierze, przysypany kurhanem zwątpienia,
Odpycham fale strachu jak wały ochronne, powodzi odmęty, w złości,
Gestem dłoni wichurę wszczynam, co rozpędza zamglenia
I wątpliwości, torując drogę do nowego snu, nowego marzenia o miłości...

autor

Night Guardian

Napisany: 2005-01-23 Dodano: 2005-01-22 15:05:54

Ten wiersz przeczytano 737 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie