Mój książę i Wrzesień
Wrzesień na drodze do Tuławek
Wrześniu czemu mnie
mijasz w tym roku
piękne liście
w cudzych sadach
barwią cudze drzewa
czemu ani chwili
nie zatrzymasz
na mnie wzroku
z mojej drogi
wiatr liście
jesienne pozwiewał
Wrześniu proszę
choć na moment
zajrzyj do mnie
pozwól aby kasztan
w moim ręku ożył
i by mały listek
tutaj na tej drodze
tylko dla mnie jednej
u nóg się położył
Wrześniu błagam
przecież przyjdzie zima
jak ja zimę
bez marzeń przeżyję
choć liść jeden
na tej obcej drodze
daj mi Wrześniu
potrzymać przez chwilę
autor
Kryha
Dodano: 2008-09-22 07:42:24
Ten wiersz przeczytano 977 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
już wkrótce wrzesień zajrzy :)
Proś lepiej o konkretnego księcia, bo taki liściasty
to Ci poleci z wiatrem. A marzeniami za bardzo się
chyba nie ogrzejesz w zimie
jeśli do księcia kolejka, zdaj się na wrzesień;
obdarzy szczodrze - szalem z liści, mgłą otuli i...
zimę przeżyjesz pełna marzeń..
bardzo ładny nastrojowy wiersz...tak ślicznie
prosisz... choć o jeden listek..może wysłucha...
Wiersz, jak prosba o cudowne przezycie jesieni...
Bardzo lekko plynie, mimo blagan o DOBRE spelnienia
marzen.
A ja bym dała tytuł: "Mój książę Wrzesień".... ale to
nic nie znacząca sugestia... mam wrażenie, że w
wierszu ten wrzesień jest bohaterem... nigdzie nie
zauważyłam jakiegoś innego księcia. Bardzo mi się
spodobał ten wiersz.
No Wrześniu nie daj się dłużej prosić, przecież Kryha
tak ładnie poetycko błaga. W końcu tylko o jeden
listek prosi. :) Z dużym wyczuciem napisałaś. Nastrój
uchwyciłaś doskonale.
Bardzo ładny wiersz, taki delikatny...