Mój Pogrzb(żałoba)

W PEWNYM MIEJSCU
NA CMENTARZU

KOLO PŁOTU , KOŁO LASU...

MARMUROWY OŁTARZ STOI
PASTOR ŻALOBE ODPRAWIA POWOLI...
JUZ CHÓR ŚPIEWA...SMUTNĄ PIEŚŃ...
Z NIEBA SPADAJA ..
SłONE
ZIMNE
KROPLE DESZCZU ...
JAKBY ŁZY..

O MÓJ MIŁY..
MÓJ KOCHANY...

KLECZYSZ PRZED MYM GROBEM...
WYKOPANYM PRZEZ MYCH KATÓW..

STĄPAŁAM W BIAŁEJ SUKIENCE ...
NA BOSO ... NA BOSO...
TO ONI ZROBILI MI ŚCIEŻKĘ DO NIEGO ..

KALECZĄC TAK BAAARDZOOO ...TAK MOOCNOOO!!
KRWAWIĄCO...

MOIM ŁOŻEM TRUMNA ... ZAKOPANA W ZIEMI...
CIAŁO TULI SIĘ ..
DO DELIKATNEJ Z BIAŁEJ LILI
PŁATKÓW POŚCIELI...

ZBRUDZIŁAM KRWIĄ...MOJĄ KRWIĄ...

TERAZ ŚPIĘ... I W PROCH OBRACAM SIĘ CIAŁEM...

BO W NIEBIE DUSZA MA SWOJE MIESZKANIE...
I
SPOKÓJ...RADOŚĆ SERCA...

autor

.Żyjąca.we.Śnie.

Napisany: 2009-06-04 Dodano: 2009-06-08 14:52:33

Ten wiersz przeczytano 737 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie