My samotni
W sukniach damy, dżentelmeni w mundurach
za oknem śnieg przykrywa resztki dekady
my samotni pośród tylu świateł w domach
tak uczono nas, nie inaczej
Może trafi się bal jakiś
może czasem spotkanie
my samotni pośród świateł miasta
czy Cię nigdy nie uwierało wrażenie
że ta krynolina jakby trochę ciasna?
Może trafi mnie strzał jakiś
tam nie pójdę za Tobą
my samotni pośród świateł w tunelu
my samotni pośród słów
tak niewielu
autor
pinksquares
Dodano: 2008-01-07 19:30:36
Ten wiersz przeczytano 580 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
nie pasujemy do tego świata krynolina za ciasna dobre
porównanie i samotność we dwoje wyizolowanie Dobry
wiersz!
hmm.. nietuzinkowy wiersz...samotność wśród
ludzi...ograniczeni konwenansami i potokiem slow ,z
których tylko parę ma jakaś wartość..