Myśl o poezji

Wszystkim bejowiczom ...

Poeto
Wieczny tułaczu
bosą stopą stąpasz
Po ścieżkach spopielonych chwil
Rano
wiecznie żywa
Brocząca wczorajszą krwią
Podnosisz powoli spuchnięta powiekę
Wyciągając z serca
Noże ludzkich słów
Płaczesz...

Apostole pustych dni
znów
Krzyczą rozpaczą
Zamykasz w dłoni swój strach
By nikt nie zobaczył...
Drżysz...

Gdy kolejna cicha myśl
Rozbija się w krzyku rodzącego się dnia
Odpływa
Niezrozumiana
W bełkocie zachodniego wiatru
Jeszcze ją widzisz zza załzawionych szyb
Topi się w słonych kropelkach bólu
Odwracasz twarz...

Składając gorący policzek
Na dłoni rześkiej jutrzenki
Toczy się
Ostatnia łza
By zapisać
Bolącą
Białą
Kartkę

autor

Breathe

Dodano: 2006-06-05 11:13:36

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie