Myśli po igrzyskach

Z olimpiadą jest podobnie jak z najdłuższym nawet biegiem.
Na końcu zawsze czeka meta.

Rozlane łzy pokazują, że oprócz siły herosów,
drzemie w nas wrażliwy człowiek.

Choć świat nieustannie ucieka od normalności,
to w sporcie dalej startują miliony, a wygrywa najlepszy.

Gdyby wysiłek sportowców przełożyć na budowę domów,
zapewne zrodziłoby się niejedno nowe miasto,
jednak przy okazji umarły by emocje.

Najwięcej radości przynosi nieoczekiwany sukces,
a najwięcej bólu nieoczekiwana klęska.

Czasami trzeba mieć dużo cierpliwości,
w oczekiwaniu na łezkę szczęścia.

Gorące serce ułatwia zdobywanie medali,
ale utrudnia pogodzenie się z porażką.

Każdy worek z medalami,
chociażby był najbardziej oporny, kiedyś się rozwiąże.

Po raz kolejny wyszło na jaw,
że najmniej lubiane jest miejsce czwarte.

Sportowcy jak dzieci, "wszyscy nasi są",
ale z reguły kibicujemy tym bardziej naszym.

Hymn to jedyna piosenka,
przy graniu której najczęściej odczuwa się dumę.

Igrzyska się skończyły
i w końcu będzie można się spokojnie wyspać.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2021-08-08 Dodano: 2021-08-08 13:00:29

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie