Na przekór życiu

"Nie bójmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą..."

Wisząc w chmurach szukałam Cię,
Patrzyłam jak Twój cichy cień
Oddalał się i znikał wciąż
Z nadzieją że spotkamy się...

Zabrać Cię bardzo chcę,
Na księżyc nasz pokochać Cię...
By każdy dzień zaczynał się,
Biciem naszych wspólnych serc...

Oddałeś życie i dusze też,
Dla szczęścia mego, ja to wiem...
Lecz życie już skończyło się,
Został tylko uczuć stos...

Na przekór życiu,
Musiałam odejść...
Twój świat przewrócił się...
Przykryłeś dłonią oczy me.

I łzy spływając szlochały też...
Pomimo ran i zwiędłych dni,
Przyszedłeś tam, zapalić znicz,
Złożyłeś kwiat, śpiewałeś mi...
...ostatni raz...

(bardzo osobiste)

autor

Szklista

Dodano: 2005-12-16 18:01:24

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie