na świętokrzyskiej mieszka...
wygrana walka z chorobą zmienia nasze spojrzenie na zwyczajność... Ali
nadjechała siódemka. w zwyczajność
wieczorów
zimowych cię zabierze. tam - na
świętokrzyską,
gdzie przy drodze kasztany ulubione stoją
-
jak strażnicy pilnują bram w blasku
księżyca
cierpliwe kwiaty w oknie, kot pomiędzy
nimi
wyczekuje koloru znajomego płaszcza,
odgłosu klucza, dłoni, co zaraz uchyli
drzwi, by miękko - srebrzyste futerko
wygłaskać
zegar szóstą wybije (niezwykła muzyka
darowanych od losu wieczorów, dni, nocy)
czajnik, wreszcie potrzebny, gwizdaniem
powita
ciebie w kuchni, obłokiem wzruszenia
otoczy
obrazy, bibeloty, na zdjęciach uśmiechy
zabrane ci tak nagle - dotykasz ich
znowu,
wróciłaś – tyle szczęścia w tych
ścianach się mieści -
zwyczajność świętokrzyskiej, zwyczajność
wieczorów
Komentarze (32)
Dobry temat,przepiękny wiersz,wzruszający.
człowiek nie raz musi coś przeżyć złego by docenić
to co ma plus
Piękny wiersz wzrusza i poucza,że doceniamy coś
dopiero wtedy jak nam się świat zachwieje. Znakomicie
oddany klimat i nastrojowość wiersza.
piekny i wzruszajacy
przejmujący wiersz, dostrzegamy wszystko na nowo,
szczęście w zwyczajnych chwilach, gdy dostajemy od
życia drugą szansę, szkoda że dopiero wtedy....
dobry, tylko tyle powiem
Też mam miłe wspomnienia ze Świętokrzyskiej, tez
obsadzonej kasztanami, niezapomniany wido kiedyś o
niej napiszę.
Bardzo piękny wiersz napisałaś tak człowiek odczuwa to
jakby przywrócenie widzenia wszystkiego w pięknych
kształtach co zaćmione zostało przez stress i
cierpienie sugestywny w wymowie dobry wiersz
Pozdrawiam ciepło
wzruszający wiersz, czasem nie doceniamy tej
zwyczajności, aż do momentu... pięknie zbudowany
nastrój
nie przez przypadek dostajemy szansę...i
szczęśliwi,którzy ją mają...może życie od nowa będzie
pełniejsze,lepsze i wartościowsze,a co
najważniejsze,wartością samą w sobie!
Przepiękny wiersz! Życie ceni się najbardziej wtedy,
gdy nam się wymyka.
tak nie ma jak zwyczajnosc domu jest jak slodka
czekolada i kieliszek koniaku wspanialy wiersz:)))poz.
Jak miło powrócić, z ''dalekiej'' podróży i cieszyć
się swoją własną ''zwyczajnością''... wzruszający
wiersz...
Temat wspaniały a wiersz....wspaniale zrobiony.Moje
uznanie
Jestem pod wrazeniem nastroju, ktory znalazlam w tym
wierszu, a przy tym caly jego urok, to niezwykla
prostota...