Nadzieja

Ukraińska matko. Yulio, Nataszo, Mario.
Ty, która dzieci swoje niczym troskliwa kwoka
okrywasz skrzydłem miłości i wyprowadzasz
w nieznane, licząc na chwilę spokoju i bezpieczeństwa.

Ty, która gdzieś daleko zostawiłaś ruiny swego domu
i męża walczącego nie szczędząc krwi by ocalić
to co najważniejsze, waszą ojczyznę.

Siłaczko w której sercu płonie ciągle stos ofiarny
a przy nim tli się nadzieja na to, że za chwilę wrócisz do swojego świata
i pracując ponad siły odbudujesz go jeszcze piękniejszym.

Ty, która w ciszy przełykasz łzy goryczy wytoczone
przez wiadomości o krwi przelanej przez najbliższych,
by po chwili uśmiechać się do swoich dzieci.

Przyjmij w dniu swego święta bukiet niebiesko żółtych krokusów.
Ciepłe słowo pociechy, oraz skrawek dachu
pod którym da się przeczekać chwile niepewności i strachu.
Pomoc i opiekę, oraz modlitwę za Wolną Ukrainę.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2022-03-08 Dodano: 2022-03-08 10:31:51

Ten wiersz przeczytano 764 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie