NADZIEJA

Naucz mnie żyć bez Ciebie
Nieprzenikniona pustka, gdy jesteś daleko
Uczucie to króluje wszechwładnie
Pustka, której niczym się nie da wypełnić

Wszystko wydaje się szare i bez wyrazu
Oczy łzami nabiegły
Tylko lampka szampana z owocami
Przypomina, że jesteś

Jesteś lokatą uczyć, których nikt nie pragnie
Ku Tobie wzoszą się moje myśli
Ciebie łakną moje najskrytsze pragnienia
Moje senne marzenia

Przywołaj mnie myślą a wnet przybiegnę
Bezszelestnie dotknę Twojej duszy
Szczyptą fantazji i odrobiną szaleństwa
Napełnij moje serce
Nadzieją , bez której ciężko żyć

autor

witus

Napisany: 2008-09-01 Dodano: 2008-09-02 00:34:49

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie