Naleśniki

A my wciaż bierzymy ku niewinnej rzece
by w zmęczone dlonie schwytać dzień odlegly
jak wijącą rybę oskrobać ze smutku
i zjeść ze smakiem doprawiwszy slońcem
I nadal kochamy nasze podle życie
i calując namiętnie kropkę w pamiętniku
mamy nadzieję na koniec istnienia

A przecież nie po to zyjemy
by puścic w zapomnienie
te zlote gwiazdy i kota
malego chlopczyka z malym uśmiechem
to co zdarzyć się może
i naleśniki babci

Nie wiem, tak mi się jakoś o tych naleśnikach napisalo:-)moja babcia naprawdę robi cudowne naleśniki

autor

siostra Franciszka

Napisany: 2005-01-28 Dodano: 2005-01-29 16:27:52

Ten wiersz przeczytano 784 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie