Namacalnie

Tak bez owijania i szeptem powiem Ci, że
Już nie liczą się słowa pazurami wydrapywane.
Nie liczą się martwe spojrzenia siłą wydzierane.
Nie liczą się sine usta i ten obłok między nami.
Nie liczy się cisza zbliżająca się głośnymi krokami.
Nie liczą się włosy myślą i wiatrem plątane.

Liczy się bawełniana prawda,
Gorzka, co wszystko zepsuje, i pogmatwa.
Że już razem świat nie jest tak różowy,
Traci wszech obecna aura swe kolory.

Im bliżej nasze cienie, tym dalej uciekają ciała.
I choć bym chciała za rękę trzymać Cię, -to coś jednak nie pozwala.
Przyszło szczęście namacalne,
Nie w snach żyjące - lecz realne.
Tak bardzo Ciebie chcę,
Byś zbliżył do mnie się.
Żyjemy w powojennych okopach,
W szczurzych norach.
Pożywieniem dla nas cudze męki.
Jak martwe ciała liśćmi, słowami maskujemy lęki .

Im bliżej Twe usta.. Codzienność nasza pusta
Nabiera wnętrza..

autor

Morgue

Napisany: 2007-08-03 Dodano: 2007-08-08 11:46:43

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie