NAMALOWAĆ SIEBIE

Smutno mi Boże,
że dałeś mi zorze nie malowaną kolorem,
lecz smutkiem;
Smutno mi Boże,
że o zachodzie i wschodzie nie mam już siebie
Nie mam już Ciebie;
Smutno mi Boże,
Że nie potrafię odnaleźć
kolorów tęczy,
błękitu Nieba,
I magii już nie ma
I czarów nie ma
Smutno mi Boże...
Lecz Ty nie pozwól, w tym smutku tak trwać,
Daj siłę, bym mogła wstać;
Bym mogła żyć,
jak dawniej się śmiać;
Daj trochę kolorów,
bym palcem na Niebie mogła namalować,
Od nowa siebie.

autor

nangalia

Dodano: 2008-07-26 00:07:41

Ten wiersz przeczytano 789 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie