Nie mogę zapomnieć...

Mówiłeś, żem najpiękniejszą w świecie
niewiastą.
Twe dawne słowa dziś dla mnie pociechą,
która nie czekając na okruchy żalu
z twej strony- ma własne zdanie co do wzniosłych, dawnych chwil.
"Różane usta, hebanowe włosy, szare oczęta i cudny śpiew niesiony w gardzielach ptasich są dla mnie niczym ambrozja, którą pić chcę każdego dnia. I z dnia na dzień jestem jej coraz bardziej spragniony"
Twe słowa niegdyś wypowiedziane osładzały każdy
smutny, szary poranek.
Teraz chociaż znajduję w nich pocieszenie, że nie jestem uschłym listkiem wirującym za rozkazem wiatru, to jednak ranią mnie one i w tych ranach niczym w zwierciadle wyszukuję odbicie każdej twej winy.
Kłamstwo ciągnęło za sobą kolejne, zazdrość zrodzona z fałszywej miłości nadawała memu życiu zarys męczeńskiego życia
niczym zakuta w miłości kajdany.
Teraz jestem wolna.
Potrafiłam oprzeć się słodkim poematom uczucia, którym mnie darzyłeś.
Jednak nie mogę znieść myśli, że chociaż wciąż cię kocham, ty traktujesz mnie jak starą, zepsutą zabawkę.

autor

tygrysek13

Dodano: 2007-05-10 13:24:07

Ten wiersz przeczytano 1163 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie