Nie podchodź

Obłudny uśmiech, wyraz twarzy.
Szubienica dla takich jak ty mi się marzy.
Jesteś dla mnie tylko wrogiem.
A nie jak ty sobie wmawiasz, że wszechmogącym Bogiem.
Po prostu nikim, zwykłym zerem.
Nigdy w życiu nie nazywaj mnie swoim przyjacielem.
Wielką literą pisać nie będę imienia twego.
W żaden sposób nie zdobędziesz szacunku mojego.
Jednym słowem na kolana cię rozłożę.
Nie myśl, że na twój grób chociaż jeden znicz położę.
Nie ma mowy, nic z tego.
Nie byłeś znajomym, ani nawet bliskim kolegą.
Ploty, które wymyślasz i te głupie spojrzenia.
To dla mnie nic, to nie ma znaczenia.
Mam swoje racje, inne rzeczy cenię.
Nie tak jak ty, ja się dla nikogo nie zmienię.
Po co się głupio śmiejesz, wytykasz placami.
Wiesz, gdzie skończysz? Pod moimi stopami.
Przepraszać i o litość głośno błagać będziesz.
Wybacz, mego zrozumienia tak nie zdobędziesz.
Najpierw coś robisz, a teraz żałujesz?
Jesteś żałosny, chyba sobie ze mnie żartujesz.
Są ludzie, którym zawsze pomogę.
O co poproszą, to dla nich zrobię.
Ty nie należysz do tego grona osób.
Zrozum, nie znajdziesz się w nim w jakikolwiek sposób.
Mam nadzieję, że się już nigdy nie spotkamy.
Żadnych znajomych wspólnych nie mamy.
Masz dwie twarze, trzy oblicza.
Mam pewność, że ktoś za te kłamstwa cię już nalicza.
Słuchaj - trzymaj się z dala, wyraźnie zapowiadam.
Bo jak znów zaczniesz, za siebie nie odpowiadam.

autor

kainka17

Napisany: 2008-07-13 Dodano: 2008-07-14 13:15:25

Ten wiersz przeczytano 676 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie