Nie prosiłam o anielskość

spadłam tu na ziemię
z wysoka i z daleka
wolna niczym ptak
wartka tak jak rzeka

miałam być im siłą
wsparciem i pomocą
do mnie ludzi świat
miał się modlić nocą

chciałam w nich wskrzeszać
wiarę i nadzieję
jak czynić to wszystko
gdy źle im się dzieje

pragnęłam ich spokoju
i być zawsze blisko
oni z bezradności
winili mnie za wszystko

uczyłam wybaczania
jak dobro w innych dojrzeć
dziś już sama nie wiem
czy umiem coś zapomnieć

umrzeć mi tu przyjdzie
stać się szarym popiołem
niech Pan już nigdy więcej
nie tworzy mnie aniołem

autor

zuleyka

Napisany: 2014-10-18 Dodano: 2014-10-18 14:41:26

Ten wiersz przeczytano 1083 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie