Nie pytajcie

Nie pytajcie poety o miłość
nie odpowie
samotny milczeniem waszych serc
obdarty z nadziei
w niemodne ubrany kochanie
jak nędzarz

nie pytajcie poety o miłość
on skłamie
w skamieniałe zaklęty znaczenia
w rozedrganie jakieś wpisany
nadaremnie natchnione
czekanie

nie pytajcie poety o miłość
wyprze się jej
w bezsenne ucieknie wspomnienie
gdy uklęknie przed Wami
samotnie
małością bezsłowia

nie pytajcie poety o miłość
od nowa
kiedy powraca przegrany
w nietrafionej przenośni
w źle dobranym zaimku
w zdaniu przerwanym
W pół słowa...

autor

sam

Napisany: 2000-01-01 Dodano: 2011-12-20 09:58:57

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie