Nie wierzę w nic,bo pragnę żyć
W nic juz nie wierzę
Wszyscy wokoło kłamią
Nie wierzę już w nic
Dlaczego ranią i niszczą mnie
Rozrzucają swe fałszywe uśmiechy
By ze mnie drwić
To życie jest moje
A ich mam gdzieś,bo ja chcę żyć
Nie wierzę rodzinie
Dlatego,że chcieliby zrobić ze mnie
Symbol cnót i świętości
Mam ich gdzieś,bo ja chcę żyć
Nie wierzę polityką
Dlatego,że rzucają piękne słowa na wiatr
Mam ich gdzieś,bo ja chcę zyć
Nie wierzę ci mój dawny przyjacielu
Dlatego,że łżesz jak pies
Łasisz się gdy czegoś chcesz
Mam cię gdzieś,bo chcę żyć
Nie wierze w miłość
Ona już dawno przestała istnieć...
Nie wierzę w nic,bo pragnę żyć!!!
Komentarze (1)
hmmm... pełno goryczy w Twych słowach, może łatwiej
jest żyć nie wierząc w nic lecz czy to jest możliwe ?
raczej nie , niestety...a może na szczeście. Głowa do
góry... Pozdr.