Nie zapomnij
Dla Oleńki, której życie przestało mieć sens. Zostawiona sama sobie, z cierpieniem niewyobrażalnym. Czekająca przy oknie aż wróci nieśmiertelny.
Proszę tylko nie zapomnij
Twarzy jego, dobrych słów
Był jak wiatr co gna przez życie
By odnaleźć spokój w sercu
Nie wyglądaj już przez okno
On nie wróci nie ma Go
Tylko proszę nie zapomnij
Pamięć nasza wieczna z nim
To jedyny lek by znowu
Tak szczęśliwie trwać i śnić
Dni bez niego, trudne noce
Wiara w to ,że kiedyś znów
Na polanie wyobraźni utulona
Słodkim słowem, i oddechem
Wciąż znajomym-proszę tylko
nie zapomnij
Komentarze (3)
Miejscami traci rytm, ale jest naprawde dobry i to
jest najwazniejsze. Wiersze, ktore potrafia wplynac na
czyjes zycie... Podoba mi sie, pozdrawiam
Napewno nie zapomni.. prawdziwego uczucia nie da się
zapomnieć Martusiu.. :) piękniy wiersz
Przezywam to samo...ból w sercu.Póbuję przypomnieć
sobie ostatni usmiech ale to takie trudne.Dobrze, że
ona ma Ciebie ja juz chyba nie mam nikogo:(