NIECHAJ PRZESZŁOŚĆ BĘDZIE CISZĄ
autor; Krystyna Walas Bugajczyk
Niechaj przeszłość będzie ciszą
na bezdrożach nocą stoisz
mgły się toczą smutnym cieniem
flegmatycznie przeszłość goniąc
tłamsząc ciszę serca drgnieniem
na wyśnionych łukach nieba
jak w bajecznym rajskim sadzie
twoja przeszłość słodko śpiewa
wonne kwiaty w serce kładzie
sny wydmami rosną gęsto
jak kałuże w mokrym deszczu
tylko przeszłość czasem tęskno
kwitnie w duszy chwilą dreszczu
usuń z duszy dzwon przebrzmiały
nowe dźwięki niech się piszą
stare myśli w czas zbutwiały
niechaj przeszłość będzie ciszą
autor
Eugenia
Dodano: 2011-08-07 10:07:20
Ten wiersz przeczytano 396 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
A nastanie lepsza przyszlosc
"usuń z duszy dzwon przebrzmiały
nowe dźwięki niech się piszą
stare myśli w czas zbutwiały
niechaj przeszłość będzie ciszą"- piękne.
Ciepły, melancholijny wiersz, w dodatku bardzo
poetyczny, świetne metafory++++
Pozdrawiam serdecznie :)))
Melancholia, cisza i rozważania oraz autorki starania
dały dobry wiersz.
Ciepły piękny wiersz. Pozdrawiam ślicznie.